[صفحه اصلی ]   [ English ]  
:: صفحه اصلي درباره انجمن اخبار و رویدادها جستجو ثبت نام تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
معرفی انجمن::
اخبار رویدادها::
گالری عکس و فیلم::
اخبار علمی::
عضویت در پایگاه::
ارتباط با ما::
بخش آموزش::
مراکز مرتبط::
تسهیلات پایگاه::
پست الکترونیک::
سایت پیشین انجمن::
ثبت نام در همایش و کارگاه ها::
اخبار و مصاحبه ها::
دپارتمان‌های تخصصی انجمن::
دبیرخانه::
رویدادهای علمی::
مقاله::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
اطلاعات تماس
تلفن و نمابر:
02188793745
آدرس دبیرخانه: 

تهران، میدان ونک چهارراه جهان کودک
خیابان شهیدی کوچه سپر پلاک 1

ایمیل: 
anjoman.probiotic@gmail.com
و info@ispff.ir
کد پستی:
1518716513
لینکدین :
anjoman-probiotic 
 تلگرام :
t.me/AnjomanProbiotic
 اینستاگرام:
anjoman.probiotic


 
..
فصلنامه پژوهش و نواوری
..
وبینارهای انجمن
..
گزارش شعب استانی

..
:: درمان بیماری التهابی روده (IBD): بررسی تلاش چند دهه‌ای Johnson & Johnson در توسعه داروهای بیولوژیک و نوآوری‌های جدید ::
 | تاریخ ارسال: 1404/9/19 | 
بیماری التهابی روده (IBD)، که شامل کولیت اولسراتیو و بیماری کرون است، یکی از پیچیده‌ترین بیماری‌های مزمن گوارشی محسوب می‌شود. این بیماری‌ها نتیجه یک پاسخ ایمنی غیرطبیعی هستند که به مخاط دستگاه گوارش حمله کرده و التهاب مزمن ایجاد می‌کنند. بیماران در طول زندگی با علائمی همچون اسهال، درد شکم، خون‌ریزی، کاهش وزن و خستگی روبه‌رو می‌شوند؛ علائمی که در صورت عدم درمان مناسب می‌توانند به آسیب دائمی روده و کاهش کیفیت زندگی منجر شوند.
تشخیص IBD نیز به دلیل نبود یک آزمایش قطعی، چالشی مهم است. پزشکان معمولاً از رویکردی ترکیبی شامل آندوسکوپی، تصویربرداری، تست‌های آزمایشگاهی و بررسی الگوی علائم استفاده می‌کنند. همین پیچیدگی موجب شده که توسعه درمان‌های هدفمند برای IBD به یکی از مهم‌ترین حوزه‌های پژوهشی صنعت داروسازی تبدیل شود.

 

نقش Johnson & Johnson در تحول درمان بیماری‌های التهابی روده

شرکت Johnson & Johnson یکی از پیشتازان صنعت دارویی در توسعه درمان‌های مؤثر برای IBD است. مسیر پیشرفت درمان‌های این شرکت از دهه ۱۹۵۰ با معرفی استروئیدها آغاز شد، اما نقطه عطف اصلی در دهه ۱۹۹۰ و با ورود داروهای بیولوژیک ضد TNF-α رقم خورد. اولین داروی بیولوژیک این شرکت که برای بیماری کرون عرضه شد، توانست کیفیت زندگی بسیاری از بیماران را دگرگون کند و به‌عنوان درمانی مؤثر در کولیت اولسراتیو نیز شناخته شد.
با این حال بخشی از بیماران یا به درمان‌های ضد TNF پاسخ نمی‌دادند یا پس از مدتی اثر درمان کاهش می‌یافت. این مسئله نیاز به نسل جدیدی از داروهای هدفمند را برجسته کرد.


 

معرفی داروهای بیولوژیک نسل جدید: هدف‌گیری مسیرهای IL-۱۲ و IL-۲۳

یکی از دستاوردهای مهم Johnson & Johnson توسعه داروهایی است که مسیرهای التهابی پیچیده‌تری مانند IL-۱۲ و IL-۲۳ را هدف قرار می‌دهند. این مسیرها نقش کلیدی در فعال‌سازی سلول‌های ایمنی و ایجاد التهاب مزمن روده دارند. مهار این مسیرها باعث کاهش التهاب، کنترل بهتر بیماری و دستیابی بیماران به دوره‌های طولانی‌تر بهبودی می‌شود.
این درمان‌ها، که نسل جدیدی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال را تشکیل می‌دهند، برای بیمارانی که به درمان‌های کلاسیک پاسخ ناکافی دارند، تحولی بزرگ محسوب می‌شوند.

 

درمان ترکیبی در IBD: رویکردی نوین برای بیماری‌های شدید و مقاوم

یکی از رویکردهای نوآورانه Johnson & Johnson در سال‌های اخیر، به‌کارگیری درمان‌های ترکیبی (Combination Therapy) است. در این روش دو دارو با مکانیزم‌های متفاوت به‌طور همزمان تجویز می‌شوند تا روند التهاب از چند مسیر مختلف مهار شود.این رویکرد به‌ویژه در بیمارانی که به درمان‌های بیولوژیک تک‌دارویی پاسخ نمی‌دهند، بسیار مؤثر بوده است.

مزایای درمان ترکیبی برای IBD:

  • اثربخشی قوی‌تر در کنترل التهاب
  • افزایش احتمال بهبود مخاطی (Mucosal Healing)
  • کاهش خطر بستری یا جراحی
  • کنترل پایدارتر علائم در کولیت اولسراتیو و بیماری کرون

اهمیت «بهبود مخاطی» در درمان بیماری التهابی روده

یکی از کلیدواژه‌های مهم در درمان IBD، مفهوم ترمیم مخاطی یا Mucosal Healing است. در گذشته، هدف درمان تنها کاهش علائم بود، اما امروز یکی از شاخص‌های موفقیت درمان، ترمیم واقعی بافت روده در معاینه آندوسکوپی و نمونه‌برداری است.
تحقیقات Johnson & Johnson نشان می‌دهد که بیمارانی که به ترمیم مخاطی می‌رسند:
  • دوره‌های بهبودی طولانی‌تر دارند
  • کیفیت زندگی‌شان به‌طور قابل توجهی بهتر می‌شود
  • خطر عوارض طولانی‌مدت در آنان کاهش می‌یابدهمین موضوع باعث شده تمرکز نسل جدید داروها از کنترل علائم به درمان عمیق و پایدار تغییر کند.

نقش ژنتیک، میکروبیوم و عوامل محیطی در آینده درمان IBD
در سال‌های اخیر درک دانشمندان از عوامل ایجاد IBD بسیار گسترش یافته است. مطالعات نشان می‌دهند که عوامل زیر نقش مهمی در ایجاد و شدت IBD دارند:
  • عوامل مؤثر در IBD
  • ژنتیک و استعداد وراثتی
  • ترکیب میکروبیوم روده
  • محیط و آلودگی‌ها
  • رژیم غذایی و سبک زندگی
به همین دلیل Johnson & Johnson به سمت توسعه درمان‌های «شخصی‌سازی‌شده» حرکت کرده است؛ درمان‌هایی که برای هر بیمار با توجه به الگوی ژنتیکی و ایمنی او انتخاب می‌شود.
 

چشم‌انداز آینده: آیا درمان قطعی IBD نزدیک است؟

گرچه هنوز درمان قطعی برای IBD وجود ندارد، اما سرعت پیشرفت‌ها در دهه اخیر نشان می‌دهد که آینده درمان این بیماری بسیار روشن است. داروهای بیولوژیک جدید، آنتی‌بادی‌های چندهدفه و رویکردهای ترکیبی همگی نویدبخش دوره‌ای هستند که در آن:
  • التهاب به‌طور کامل مهار می‌شود،
  • بافت روده ترمیم می‌گردد،
  • و بیماران می‌توانند زندگی بدون علائم را تجربه کنند.

Johns
on & Johnson با سرمایه‌گذاری گسترده در پژوهش‌های بالینی، نقش مهمی در شکل‌گیری این آینده دارد.

نتیجه‌گیری
تلاش چند دهه‌ای Johnson & Johnson در توسعه درمان‌های نوین برای کولیت اولسراتیو، بیماری کرون و IBD نه‌تنها مسیر درمان این بیماری‌ها را متحول کرده، بلکه امیدهای تازه‌ای برای بیماران در سراسر جهان ایجاد کرده است.تمرکز بر درمان‌های هدفمند، داروهای بیولوژیک نسل جدید، و رویکردهای ترکیبی نشان می‌دهد که صنعت داروسازی بیش از هر زمان دیگری به سمت درمان‌های مؤثر، پایدار و شخصی‌سازی‌شده حرکت می‌کند.
دفعات مشاهده: 17 بار   |   دفعات چاپ: 7 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر
::
:: مدیریت زخم با تغییر میکروبیوم ::
 | تاریخ ارسال: 1404/9/9 | 
مدیریت زخم با تغییر میکروبیوم 

پوست بزرگترین عضو بدن است و به‌عنوان خط اول دفاع در برابر محیط بیرون عمل می‌کند، اما در برابر آسیب و زخم آسیب‌پذیر است. وقتی پوست زخم می‌شود مثلا از طریق بریدگی، سوختگی یا آسیب دیگر.
فرآیند ترمیم وارد چهار مرحلهٔ اصلی می‌شود:
  • هموستاز (بستن خونریزی)؛
  • التهاب (پاک‌کردن بقایا و پاتوژن‌ها توسط سیستم ایمنی)؛
  • تکثیر (تشکیل بافت جدید)؛
  •  بازسازی (ترمیم ساختار و عملکرد نهایی پوست). 

در شرایط طبیعی، پوست میزبان میلیاردها میکروب مثل: باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و سایر میکروارگانیسم‌هاست که با سازمانی پیچیده در سطح و لایه‌های سطحی پوست زندگی می‌کنند.«میکروبیوم پوستی» به حفظ تعادل پوستی، دفاع در برابر عوامل بیماری‌زا و تنظیم پاسخ ایمنی محلی کمک می‌کند. 

وقتی زخم ایجاد می‌شود، این تعادل به هم می‌خورد: لایه محافظ میکروبی disrupted می‌شود، میکروب‌های مفید کاهش می‌یابند و فرصت برای ورود میکروب‌های مضر فراهم می‌شود. این تغییرات می‌تواند منجر به التهاب، عفونت، تشکیل بیوفیلم (biofilm) و در نتیجه کندی یا توقف در روند ترمیم شود. به‌ویژه در زخم‌های مزمن مثل زخم پای دیابتی، زخم‌های وریدی، زخم‌های ناشی از فشار یا زخم‌های جراحی که دیر التیام می‌یابند. ترکیب و تنوع میکروبیوم به‌شدت تغییر یافته است. میکروب‌های فرصت‌طلب یا پاتوژن غالب می‌شوند، بیوفیلم شکل می‌گیرد و سیستم ایمنی و فرایند ترمیم به‌درستی عمل نمی‌کند. 
روش‌های مرسوم درمان  مانند شست‌وشو، ضدعفونی، دبریدمان (زدودن بافت مرده) و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در بسیاری موارد ضروری‌اند. اما این روش‌ها دارای محدودیت و مشکل‌اند: آنتی‌بیوتیک‌ها نه تنها ممکن است باکتری‌های مضر را از بین ببرند، بلکه می‌توانند باکتری‌های مفید پوست را نیز نابود کنند؛ و با گسترش مقاومت باکتری‌ها به داروها، اثربخشی این درمان کاهش یافته است. 

به همین دلیل، محققان به دنبال رویکردهای نوینی هستند که بتواند بدون آسیب به میکروبیوم مفید، ترمیم زخم را تسریع کند و عفونت را کنترل نماید. یکی از این رویکردها که اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده — «مدولاسیون میکروبیوم» (microbiome modulation) است؛ یعنی استفاده از باکتری‌های مفید (پروبیوتیک‌ها) یا مشتقات آنها برای بازگرداندن تعادل میکروبی، کاهش پاتوژن‌ها و حمایت از ترمیم بافت. 

مطالعات متعدد آزمایشگاهی، حیوانی و گاهب بالینی نشان داده‌اند که پروبیوتیک‌ها و میکروارگانیسم‌های مفید پوستی می‌توانند با چند مکانیسم به بهبود زخم کمک کنند: تحریک تولید کلاژن و دیگر اجزای ماتریکس خارج‌سلولی؛ افزایش رگ‌زایی (angiogenesis) و تأمین خونرسانی مناسب؛ تحریک مهاجرت و تکثیر سلول‌های پوستی (keratinocytes و fibroblasts)؛ و کاهش بار میکروبی مضر و مهار تشکیل بیوفیلم. 

پروبیوتیک‌ها همچنین می‌توانند پاسخ ایمنی موضعی را تنظیم کنند؛ مثلاً با تحریک تولید پپتیدهای ضد‌میکروبی (AMPs)، کاهش التهاب و حمایت از مکانیسم‌های طبیعی دفاعی پوست که همه اینها می‌توانند منجر به ترمیم بهتر و سریع‌تر زخم شوند. 

از سوی دیگر، در مطالعات جدید نیز مفهوم «پُست‌بیوتیک‌ها» مطرح شده است: یعنی استفاده از میکروب‌های غیرزنده یا ترکیبات/متابولیت‌هایی که از باکتری‌های مفید به‌دست آمده‌اند — این مواد می‌توانند بدون استفاده از باکتری زنده، اثرات مفیدی مشابه ترمیم و پاک‌سازی زخم داشته باشند. چنین رویکردی می‌تواند مزایای درمان باکتری زنده را با ریسک کمتر همراه کند. 

علاوه بر این، با پیشرفت فناوری و ترکیب بیوتکنولوژی با طراحی داربست‌ها و پانسمان‌های پیشرفته، امکان عرضه هدفمند پروبیوتیک یا پست‌بیوتیک به محل زخم  با کنترل رهاسازی، ثبات و قابلیت نفوذ به بافت  فراهم شده است؛ این رویکردها می‌توانند منجر به درمان‌هایی با اثربخشی بالا، کمترین عوارض و مناسب برای زخم‌های مزمن شوند. 

پژوهش‌های تازه نشان می‌دهند که زخم و ترمیم آن  برخلاف تصور قدیمی که زخم محلی است صرفاً برای ترمیم بافت در واقع عرصه‌ای تعاملی بین بافت میزبان و جامعهٔ میکروبی آن است. بازیابی تعادل میکروبیوم با استفاده از پروبیوتیک یا پست‌بیوتیک می‌تواند نه فقط به کاهش عفونت کمک کند، بلکه رشد بافت جدید، رگ‌زایی، ترمیم ساختار و بازسازی سد پوستی را نیز تسریع نماید. این رویکرد نویدبخش، می‌تواند مکمل یا جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ها و روش‌های سنتی باشد  به‌ویژه در زخم‌های مزمن و دیر التیام. 

به رغم نتایج امیدوارکننده، باید تأکید کرد که اثرگذاری پروبیوتیک‌ها بستگی به نوع زخم، ترکیب میکروبیوم، سویه باکتری‌های استفاده شده و روش کاربرد دارد؛ بنابراین لازم است مطالعات بیشتری به‌خصوص کارآزمایی‌های بالینی با طراحی دقیق صورت گیرد تا بتوان به‌طور قطعی و با اطمینان از این روش‌ها در درمان زخم استفاده کرد.

 
دفعات مشاهده: 80 بار   |   دفعات چاپ: 29 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 0 بار   |   0 نظر
::
انجمن پروبیوتیک و غذاهای فراسودمند ایران Iranian Probiotics and Functional Foods Society
Persian site map - English site map - Created in 0.04 seconds with 55 queries by YEKTAWEB 4732